Vandaag keek ik in de herhaling één van mijn favoriete programma´s – Floortje naar het Einde van de Wereld – terug. Ik heb met bewondering gekeken naar de persoon die ze gisteren opzocht in Nepal, de Amerikaanse Maggie Doyne. En wat was haar jongste zoontje een schatje. Maar aan het einde van de uitzending biggelden de tranen mij over de wangen.
Maggie Doyne
Even voor de mensen die niet bekend zijn met Maggie Doyne? De nu 28-jarige Amerikaanse Maggie Doyne kwam als negentienjarige – eerst als backpacker en vrijwilliger – terecht in Nepal.
Daar werd ze geraakt door een klein meisje dat iedere dag stenen brak en verkocht om in leven te blijven. Maggie besloot haar te helpen om naar school te gaan. Van het één kwam het ander en ze besloot te blijven om de kinderen in deze armoedige regio te helpen.
Met haar spaargeld en schenkingen van anderen bouwde ze een klein weeshuis, Kopila Valley, waar ze steeds meer kinderen opving voor onderdak en scholing. Inmiddels heeft Kopila Valley een groot huis, een school en een kleine kliniek. Maar het allerbelangrijkste? Maggie is – samen met haar stichting BlinkNow – de wettelijke voogd van 51 kinderen.
Ravi
De 51ste was de jonge Ravi die als baby zwaar ondervoed bij haar werd gebracht. Met immense inspanningen wist Maggie Ravi van het randje van de dood vandaan te halen. Uiteindelijk werd Ravi zelfs een gezond, mollig dreumesje.
Bewonderenswaardig
Een bewonderenswaardig verhaal en een bewonderenswaardige vrouw. Er zijn niet veel 28-jarigen die zich al jaren met zoveel liefde en aandacht inspannen om het leven van weeskinderen en kinderen die in armoedige omstandigheden leven, beter probeert te maken. Haar kinderen zijn haar familie. En Ravi? Dat was haar alles.
Geen wonder dat ze eind 2015 de CNN Hero of the Year kreeg uitgereikt. Die krijg je als je je op een bijzondere manier inzet voor je medemens. Nou, dat deed ze zeker. Als een soort van moderne Moeder Theresa waakte ze over haar kinderen.
Verdronken
Tot de laatste minuten van het programma. Toen deelde Floortje Dessing ons mee dat Ravi op 30 december door een noodlottig ongeval (Hij is verdronken) was omgekomen. Ik denk dat de harten van de 1.9 miljoen kijkers- zo bleek achteraf – collectief braken.
Van een afstand konden we allemaal zien hoe vreselijk gehecht Maggie en Ravi aan elkaar waren. Ravi was háár kind. ‘De liefde van mijn leven’, noemde ze ‘m.
Ik ben gaan zoeken op het internet. Het was per slot van rekening maar relatief kort geleden gebeurd. Dat was ook te zien op de Twitter tijdlijn van Floortje Dessing.
Ook ik was echt kapot van het bericht; we moesten daarna de montage nog afmaken en dan kijk je met zulke andere ogen naar de beelden
— floortje dessing (@floortjedessing) 28 januari 2016
Op de Facebookpagina van haar stichting BlinkNow stond meer info. En ik weet niet hoe ze heeft gedaan, maar Maggie heeft daar een aantal hartverscheurende posts geplaatst over de dood van Ravi.
Ik heb gehuild. Als moeder is dit je ergste nachtmerrie. Het kan niet erger. Dat heb ik al gezien bij vrienden die vorig jaar hun kindje verloren. En het maakt niet uit of het een Nederlands of Nepalees kind is, het overlijden van zo’n klein mens voelt zo verrekt onrechtvaardig.
Al vond ik het ook énorm onrechtvaardig dat iemand die zo alles geeft voor andere mensen, die niet geeft om materiële bezittingen of status, juist datgene verliest waar ze niet zonder kan. Het deugt van geen kanten. Maar dat geldt voor álle ouders die hun kind verliezen.
Vervolg: online uitzending
Ik heb vandaag mijn eigen peuter en babydreumes nog meer geknuffeld dan dat ik al deed. Zoals Maggie Doyne zelf zei in één haar blogs: ‘knuffel ze, hou ze vast, het is allemaal maar tijdelijk.’ Wijze woorden van een gebroken vrouw.
Update: Wow, Nederlandse kijkers hebben al meer dan 100.000 (!) euro gedoneerd aan de stichting van Maggie. En in dat kader kwam ze ook naar Nederland om de kijkers te ‘bedanken.’ Floortje Dessing maakte hiervan een vervolg in de vorm van een online uitzending. En dat lees je allemaal hier. Op de Facebookpagina kun je het interview terugkijken.
Doneren
Het is het enige dat we kunnen doen. Nou ja, behalve het doen van een donatie aan de stichting van Maggie. Dan worden er tenminste weer andere kinderen geholpen. En dat is ook wat waard. Maar man, wat had ik graag gewild dat die Ravi was blijven leven. Niet voor mij, niet voor ons, maar voor Maggie én Ravi zelf.
En dat allemaal dankzij een tv-programma. Floortje Dessing & co, dank voor het maken. Soms doet een tv-programma er echt toe.
>Kijk hier de aflevering van Floortje Naar het Einde van de Wereld terug
Afbeelding: NPO
Geachte redactie.
Ja het was een heel mooi uitzending en wat een mooie liefdevolle krachtige vrouw.
Graag wil ik wel reageren op het enorme grote verdriet welke Maggie Doyne overviel en voor lange tijd overkwam.
Ik heb een zoektocht gehad in het leven, ook over de dood, wat dat nu is.
Ik kan dat niet in een paar zinnen verwoorden, maar zou daar toch zo graag mensen mee gerust willen stellen.
Zelf heb ik bijna vijf jaar geleden onze jongste zoon verloren hier op aarde na zeven tropenjaren van psychisch ziek zijn met psychoses.
Het leven stopt nooit, wel hier op aarde, het lichaam, maar ik geloof dat we allemaal precies op onze tijd “mogen” gaan. Leeftijd maakt niet uit.
De kleine Ravi is na menselijke maatstaven te vroeg gestorven, maar hij was al eerder bijna zover, heeft gelukkig nog heel veel liefde mogen ervaren en ontvangen van Maggie en misschien was dat nu juist voor de ziel het allerbelangrijkste wat hij mocht ervaren en was de taak klaar.
Maggie zal zeker als de tijd daar is, Ravi weer ontmoeten.
Misschien wilt u dit doorsturen naar Maggie, zodat ze er vrede mee kan hebben dat Ravi in haar leven is geweest en dat hij dit mocht ontvangen. Dan kan Maggie misschien met een glimlach verder en het volledig aanvaarden.
Toen onze zoon over was gegaan, heb ik alleen maar blijdschap gevoeld en heb anders niks dan anderen getroost die zo verdrietig waren. Ook nu naar bijna vijf jaar voel ik nog het zelfde.
Af en toe zet ik een bloemetje of kaarsje bij zijn foto en praat even tegen hem.
Hij is nu dichterbij dan toen hij nog op aarde was.