Door dat ongezellige Coronavirus zitten mijn dochters al weken thuis. Maar na de meivakantie komt daar verandering in. De scholen gaan weer open. Ze mogen weer naar school. Iedereen hier is daar blij mee.
Thuisonderwijs
Al verliep het de laatste weken niet onaardig. De oudste dochter kreeg thuisonderwijs en voor de jongste dochter konden we ook zat dingen verzinnen. Gelukkig hebben we ook nog eens genoeg technische apparaten als tablets, een laptop en een deskop hier.
Lees: we konden ons wel redden. Het viel mij – zeker in het begin – niet tegen.
Het is veel
Maar mensen, ik ben héél eerlijk. Ik vind het op sommige dagen wel veel. Vriendlief is fulltime aan het werk in de werkkamer, ik werk aan de eettafel en probeer intussen ook nog eens te studeren. Intussen geven we oudste dochter ondersteuning bij het thuisonderwijs en moeten we ook nog wat doen om de jongste dochter bezig te houden.
Ik ben fulltime ouder, werknemer, leraar en student tegelijk. En dat gaat eigenlijk net niet. Of zoals een vriendin onlangs opmerkte: ‘ik voel momenteel mij op alle vlakken tekort schieten.’
Dat gevoel heb ik ook.
Al ga ik hier niet de grote klager uithangen. Ik weet dat er veel mensen zijn die het echt véle malen zwaarder hebben. Door (een chronische) ziekte, hun vitale beroep of een bedrijf dat op omvallen staat.
Om maar wat te noemen.
Dus nee, zo erg is het ook alweer niet. Het is alleen onmogelijk om op dit moment alle ballen in de lucht te houden. En dat moet ik dan ook maar even accepteren.
Vriendinnen missen
Maar voor de kinderen is het natuurlijk al niet veel eenvoudiger. In het begin vonden de dochters het nog wel gezellig. Lekker thuis schoolwerk maken. Hartstikke leuk vonden ze het.
Maar al snel begonnen ze de klas, de dagelijkse structuur, de leerkrachten en vooral hun vriendinnen en vriendjes te missen.
Ik kon ze geen ongelijk geven.
Met als gevolg dat vooral mijn oudste dochter ‘s middags al snel op straat met meerdere vriendinnen speelde. Ook omdat ze zich anders verschrikkelijk verveelde. ‘Het zou voor iedereen beter zijn wanneer ze weer naar school kunnen’, merkte een buurvrouw nog op.
Weer naar school
En goed nieuws, dat mogen ze. Na de meivakantie gaan de scholen weer open. Dat kondigde minister-president Rutte op een persconferentie aan. Vooral omdat kinderen minder vatbaar zijn voor dat virus en de basisscholen lokale aangelegenheden zijn. Lees: er hoeft vaak niet ver gereisd te worden.
De meiden hier zijn er blij mee. Ik ook. Het geeft net wat meer lucht. En natuurlijk gaat het niet meteen worden zoals het wordt. Gaan ze om de dag naar school? Wordt er straks in shifts gewerkt? Hoe worden de lokalen ingedeeld?
Het wordt nog een lastige puzzel voor leraren op een basisschool. Ik wens ze veel succes. Ooit komt het goed. Met vallen en opstaan dan. Maar straks komt er wel een beetje structuur terug in de levens van de kinderen. En dat is voor iedereen goed.
Geef een reactie