Het was alweer een jaar lang geleden, maar telkens kwam er iets tussen (tot ergernis van oudste dochter), maar het is toch gelukt. En dan heb ik het over de kapper.
Uitstel
Vorig jaar – ergens in september – was de laatste keer dat het lukte om naar de kapper te gaan. Ging hartstikke goed. Beide dochters lieten hun haar afknippen tot de schouders, waren er hartstikke blij en zo ging dat een tijdje goed.
Tot ze eigenlijk weer naar die kapper moesten. Maar ja, ik zat met mijn studie en stage en had het nogal druk. Te druk. Zo druk dat ik geen overzicht meer had (vandaar ook mijn behoefte aan overzicht) en een kappersafspraak er al helemaal bij inschoot.
Tot ergernis van mijn oudste dochter die klaagde dat d’r haar ‘vol met dode puntjes’ zat.
Ehm ja. Goed punt.
Zomer
Dan hadden we ook nog vakanties tussendoor. En een zwembad in de tuin. Gelukkig was het prachtig weer, dus het werd een zomer vol zon, zout en chloor. Heel gezellig, maar niet erg bevorderlijk voor het haar. Ik besloot daarom dan ook maar te wachten tot na de vakantie in Gran Canaria, want daar zou ongetwijfeld ook veel worden gezwommen in een zwembad vol chloor.
Dat klopte.
Ziek
Maar na die vakantie maakte ik meteen een afspraak bij de kapper voor de twee meiden. Ze hadden er enorm zin in. Ook omdat jongste dochter een stuk van haar haar wilde afknippen. Maar wat denk je, op die dag van de afspraak waren ze … ziek. Het leek wel jinxed.
Ik moest afbellen.
Nieuwe afspraak
Wel maakte ik een nieuwe afspraak voor een week later en ondanks mijn eigen gekuch en gehoest ging dit door. Uiteindelijk liet oudste dochter alleen maar de puntjes knippen. Jongste dochter daarentegen heeft nu weer een korter koppie. En blij dat ze er mee zijn.
Ik ook. Het is toch nog gelukt. Misschien moet ik alvast een afspraak maken voor kerst. Je weet maar nooit.
Geef een reactie