Afgelopen weekend was ik op Texel. En mensen, het was een bijzonder weekend. Niet alleen vanwege het familieweekend, maar ook vanwege het bijzondere weer. Van sneeuw tot zon op het strand. Ik heb het allemaal gezien en kan alleen maar zeggen: Texel, wat ben je leuk.
Veel vaker op Texel
Overigens was ik al veel vaker op Texel. Voor een lang weekend of een weekje weg in de zomervakantie. En het viel nooit tegen. We hebben ook wel eens een week meegemaakt in de zomer dat het alleen maar regende. Maar ach, we hadden een mooi huis, de dochters vermaakten zich tussen de buien door op de speelplaats en er was genoeg ander leuks te doen. Denk aan zeehonden kijken in Ecomare of shoppen in Den Burg of ijsjes halen in De Koog.
Ik bedoel maar. Zo leuk is dat eiland.
Familieweekend
Dit keer was ik met mijn schoonfamilie op Texel. Mijn schoonbroer had namelijk een mooi vakantiepark gezien (Villapark De Koog is een aanrader), een lang weekend geboekt voor ons allemaal en ons met dit nieuws verrast tijdens een kerstdiner. Iedereen zag het meteen zitten. Een weekendje Texel? Wie wil dat nou niet.
Sneeuw
En dus gingen wij vorige week vrijdag naar Texel. En wat voor vrijdag was dat. Het was alsof de winter nog voor de laatste keer wilde laten zien wat-ie waard was. We kregen een ijzige wind, hagel en sneeuw. Veel sneeuw. En in die sneeuwbui moesten wij naar Texel. Velen met ons, want de boot naar Texel op vrijdag blijkt gewoon altijd druk.
Auto-alarm
Daarbij hadden we nogal wat vertraging, want natuurlijk was er weer gezeik op de Afsluitdijk waardoor we achteraan in de file moesten aansluiten. Gelukkig duurde dat ook weer niet zo lang en wisten we – ook met dank aan mijn vriend die het gaspedaal goed wist te vinden – toch de boot van vier uur te halen.
Eenmaal op de boot grapten mijn oudste dochter en ik nog over ‘die mensen die altijd vergeten hun autoalarm af te zetten op de boot.’ Niet voor niets gaan verschillende alarmen per bootrit af.
Nou, dit keer waren wij één van ‘die mensen.’
Ons auto-alarm ging af.
Mijn dochters bleven er bijna in van het lachen terwijl ik mijn vriend – die boven drinken haalde – belde. ‘HOE ZET JE DAT ALARM AF!’ riep ik. Na veel hysterisch gelach en gemopper ging dat kreng vanzelf uit. Goddank. Hoe gênant.
Ik beloof je, ik zal nooit meer wat zeggen over auto-alarmen die afgaan. Gelukkig zetten we daarna kerstmuziek op en ging het weer een stuk beter met dat humeur van mij.
Wit Texel
Uiteindelijk doemde een wit Texel op. Heel bijzonder, want zo vaak schijnt dit niet voor te komen. Maar dit had wel wat. Bovendien lag dat huis dat mijn schoonbroer had gehuurd er prachtig bij. En ach, na een uurtje uitruimen en installeren was het tijd voor een wijntje. En bubbels. Na pizza gingen we nog met de familie ‘Weerwolven’ (check even hier als je nu geen idee hebt waar ik het over heb) en dat was vrij hilarisch.
Kon ook door de wijn en de bubbels komen. Hoe dan ook, gezellig was het wel. Al ben ik niet eens zó laat naar bed gegaan.
Texel in de zon
Dat zorgde er waarschijnlijk ook voor dat ik de volgende ochtend al rond zeven uur wakker werd. Ja, ik weet het. Belachelijk. Maar ja, biologische klok he? Gelukkig was mijn vriend ook al wakker. De beste man besloot zelfs om hard te lopen. Ik niet. Zo sportief ben ik niet.
Wel scheen de zon en was het prachtig weer. Het was een wereld van verschil met de dag ervoor.
Check maar eens dit uitzicht vanuit onze slaapkamer:
Wel had ik zin om naar het strand te lopen, even gedag te zeggen tegen iemand die ik ken (werkt daar in een strandtent) en kranten te kopen in De Koog. Ik vroeg nog aan de dochters en hun nichtje of ze mee wilden, maar vanachter hun tablets was het enthousiasme minimaal.
En dus ging ik alleen. Dat was prima trouwens, want Texel in de vroege ochtend is schitterend. De wandeling in de duinen was mooi, het strand geweldig en de cappuccino in de strandtent prima. Daarna lukte het mij om nog wat kranten te scoren in De Koog.
Het was een heerlijke zaterdagochtend.
Den Burg
Overigens was het daarna ook heel gezellig. Met de familie vertrokken we naar Den Burg en gingen – oké, vooral de vrouwen dan – shoppen. De mannen vonden uiteindelijk een terras en bestelden bier. Geef ze eens ongelijk. Natuurlijk vonden mijn dochters – en ook hun nichtje – leuke outfits bij Ziezo (ik schreef er al eerder een blog over), vond ik leuke theedoeken (ja, ik word oud en truttig) bij deze geweldige winkel en vonden mijn dochters en ik gewoon alles geweldig in deze woonwinkel.
Quinty’s
De rest van de familie vertrok daarna naar het strand, maar omdat mijn jongste dochter niet zo heel fit was, besloten wij terug te gaan naar het huis. Ook niet erg. Daarna was iedereen op tijd terug, want er moest natuurlijk gegeten worden. Mijn vriend had al gereserveerd in Quinty’s, een fijn restaurant in De Koog. Daar hebben ze niet alleen oesters en cocktails, maar ook patat en frikandellen voor de kinderen. Ook handig.
En ja, ik heb die oesters natuurlijk besteld:
Wie is de mol
Alleen was het zo druk dat we te laat waren voor de finale van Wie is de Mol. En dus probeerden mijn schoonzus en ik op allerlei verschillende manieren om de smart tv via onze eigen app en tablet terug te spoelen. Wilde niet. Tot ons ongenoegen.
We hebben gewacht tot het einde van het programma, social media genegeerd (mijn telefoon werd zelfs ingenomen. Iedereen weet hoe verslaafd ik ben aan dat ding) en daarna terug gespoeld.
Natuurlijk gokte ik weer op de verkeerde mol. Dat hoort ieder jaar ook zo. Dat is traditie.
En daarna was er wijn. Veel wijn. Tot diep in de nacht zat ik met mijn schoonzus en schoonbroers op het terras. Mijn schoonbroer sleepte een bank, schemerlampen en kamerplanten het terras op waardoor het leek alsof we in een huiskamer zaten. Ik weet niet ook niet meer waarom we dat een briljant idee vonden.
Lang verhaal kort? Ik ging om kwart voor zes in de ochtend naar bed.
Moe
En ik zal je vertellen: het gaat weer jaren duren voor ik dát weer doe. Man, ik was moe. En katerig. Na een paar uur slaap heb ik dan wel weer de spullen op het terras opgeruimd. ‘Leuk feestje gehad?’ vroegen mensen die langs liepen en hun duim omhoog staken.
Oh jee.
Daarna heb ik de koffers ingepakt, de bedden afgeruimd en ben ik daarna op de bank geploft met mijn schoonzussen en schoonmoeder. De dochters waren namelijk al met hun neefje, nichtje, mijn vriend en de schoonbroers aan het zwemmen in het zwembad verderop.
Ik moest er niet aan denken.
Ik heb een herstelwijntje gedronken en met mijn schoonzus gekletst.
Aan het eind van de middag namen we afscheid van iedereen en reden we naar huis. Zonder sneeuw of kerstliedjes dit keer. Maar wel met een kater en dat moest ook een keer gebeuren op Texel. Want een leuk weekend was het. Laat dat maar aan Texel over.
Geef een reactie