Afgelopen weken dreunde mijn peuter moeiteloos op wat ze wilde hebben voor haar verjaardag. Een van de wensen? Een roze Minnie Mouse step. Maar dat cadeautje kan nu van het lijstje geschrapt worden, want ze heeft een step gekregen van d’r oma. En het is me toch een hit.
En dat weet je nooit zeker met mijn peuter. Het is een schatje, maar dan wel een schatje met een concentratieboog van ongeveer 5 seconden. Doet ze het ene, dan is het andere 5 seconden net iets leuker.
Vandaar dat ik ook in eerste instantie niet zoveel vertrouwen had in die step. Oké, ze reageerde heel enthousiast als ze de oudere kinderen los zag gaan op hun step op het kinderdagverblijf en de peuterschool. Maar mijn peuter vindt alles leuk wat oudere kinderen hebben of doen.
Je begrijpt: ik was dan ook niet van plan meteen die step te geven.
Maar onlangs was ik samen met mijn vriend, de twee meisjes en mijn ouders op vakantie op Terschelling. Mijn oudste dochter mocht op de eerste vakantiedag in de plaatselijke Blokker in Midsland meteen een cadeau uitzoeken.
Jaha, oma’s mogen verwennen.
En terwijl mijn moeder ergens in de Blokker naar het speelgoed keek, was mijn dochter al vertrokken naar een andere hoek van de winkel. ‘Kijk omi, een roze step!’ Het was weliswaar geen Minnie Mouse step, maar roze was-ie wel. En daar ging het om. Toen een winkelmedewerker ook nog eens de step demonstreerde, was mijn dochter helemaal enthousiast.
Tenminste, dat hoorde ik later van mijn moeder.
Ik was eerder stomverbaasd toen mijn peuter voorzichtig de winkel uit stepte. ‘Deze heeft ze helemaal zelf uitgezocht’, lachte mijn moeder. Mijn peuter straalde. Ik heb erom gegrinnikt en was vooral benieuwd hoe lang het zou duren voordat ze die step zat was.
Nou, die is ze nog steeds niet zat. Ze heeft de hele vakantie gebruikt om zichzelf te leren steppen. En dat gaat nu best aardig. Wat zeg ik, af en toe zoeft ze mij met een behoorlijke snelheid voorbij. Bovendien is ze er soms wel langer dan een half uur mee zoet.
As we speak is ze zelfs nu in de tuin aan het steppen.
En dat had ik niet gedacht van die step. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Vooral omdat ze nu de rest van de verjaardagscadeautjes lijkt te zijn vergeten. Wel zo rustig. Dank je wel step.
Afbeelding: Daniëlle Spoelstra
Geef een reactie