Doorkomende tanden en slaapgebrek

Vandaag loop ik rond als een zombie. Niet zo´n bloederige ik-kom-net-uit-The-Walking-Dead-zombie, maar meer de bleke variant die met holle ogen voor zich uit staart. De reden? Mijn dreumes heeft last van doorkomende tanden én kiezen. En dus is het sommige nachten een grot huilfestijn.

Gelukkig is het niet alle nachten prijs. De nacht ervoor heeft ze ons een nacht laten doorslapen. Nou, dat was hét. Echt, wat nou goede wijn of een lekkere pizza? Slaap, lieve mensen, is het grote geluk in dit leven. In tijden had ik mij niet zo goed gevoeld. Ik had tien uur achter elkaar geslapen. Holy moly, dat was in tijden niet gebeurd.

Maar het ziet er naar uit dat we wel weer een tijdje op zo’n nacht kunnen wachten, want vannacht was het weer bal. De dreumes werd midden in de nacht huilend wakker. Dentonix op de kaken bood wel iets verlichting, maar niet veel. En wat we ook probeerden, het lukte maar niet om haar te laten slapen.

Ze. Bleef. Maar. Huilen.

Met als gevolg dat iedereen – inclusief een vermoeide peuter – wakker was. Intussen raakte de dreumes volledig over haar toeren. Van ellende smeerde ik maar weer Dentinox en gaf ik haar een kinderaspirine. Het was zo zielig. Het tandvlees voelde warm en opgezet aan. Geen wonder dat ze zo overstuur was.

Ik heb een kwartier met haar in een stoel gezeten om haar tot bedaren te brengen. En daar zit je dan midden in de nacht in het pikkedonker een dreumes heen en weer te wiegen. Ik viel zelf bijna in slaap. En ik kan je vertellen dat zo’n stoel dan niet comfortabel is.

Ik heb d’r daarom maar naast mij in bed gelegd. Je moet wat. Vooral omdat ze zich helemaal aan mij vastklampte. Vergelijk het maar met zo’n klein, schattig aapje dat aan zijn grote, harige moeder – ik dus – hangt. Maar daarna sliep ze. En de rest dus ook. Zelfs ik heb nog een uurtje slaap – of misschien wel bijna twee – kunnen pakken.

Not bad.

Maar wat zou het weer fijn zijn voor de dreumes – en voor ons – als er straks weer een trits tanden en kiezen doorkomen. Dan slapen we  met z’n allen weer net iets beter. Laat ik het spelen van een zombie gewoon weer aan een acteur over.

Afbeelding: © Hammett79 | Dreamstime.com