Vanochtend hadden mijn twee dochters voor negen uur minstens drie keer ruzie, had ik al drie keer gebulderd dat ze daarmee op moesten houden en er waren zeker drie glazen drinken omgevallen. Geen goed begin van een vakantiedag. Toen bedacht ik mij dat ik ze nieuwe Duplo en Lego kon geven. Dat bleek de oplossing.
Gelukkig had ik die Dupo en Lego nog staan. Meestal heb ik namelijk cadeautjes achter de hand tijdens de vakantie voor regenachtige vakantiedagen. Dat zijn van die dagen waarop ze zich snel vervelen en elkaar nog sneller in de haren vliegen.
Tenminste, dat doen mijn kinderen.
Anyway, voor dat soort dagen heb ik dus dat soort cadeaus. En mochten ze niet nodig zijn, dan bewaar ik ze gewoon tot de verjaardag, Sinterklaas of kerst.
Maar nu was het wel nodig. Zeker om negen uur ‘s ochtends. ‘Weet je wat ik voor jullie heb?’ zei ik tegen de kleuter en dreumes. ‘Vakantiecadeaus.’ Ze deden opeens een dansje door de kamer.
Mijn dreumes reageerde daarna erg verheugd op haar Minnie Mouse Duplo en mijn kleuter was dolblij met haar Lego City mobiele politiepost. Die stond al héél lang op het lijstje. Want die meiden – en dat hebben ze niet van mij – zijn dol op bouwen. Duplo, Playmobil, Lego … Het maakt niet uit. Hele kastelen, vliegtuigen en andere ongein wordt hier gebouwd.
Ideaal. Vooral omdat het opeens stil was. Samen bouwden ze héle bouwwerken. Fantastisch. Dat was de bedoeling.
Tot ik een ‘wil je mij helpen mama’ hoorde. Mijn kleuter was al snel tot de conclusie gekomen dat die mobiele politiepost er wel vreselijk leuk uitzag op de doos, maar dat het best een ingewikkeld bouwwerkje was.
Er zat niets anders op dan de kleuter te helpen. Al eindigde het ermee dat – nadat we eerst de legomannetjes in elkaar hadden gezet – mijn dochter vooral speelde met die mannetjes en ik de politietruck in elkaar kon zetten.
Daar was ik wel een uurtje mee zoet. Maar uiteindelijk kwam er toch een heuse politiewagen tevoorschijn. Ik zweer je, het was de eerste keer van mijn leven dat ik zoiets van Lego maakte. Maar hé, ook al ben je 36, er moet altijd ergens een eerste keer voor zijn.
Maar daarna was het ook nog de bedoeling dat ik een bijbehorende vrachtwagen en een mobiele politiepost in elkaar zou knutselen. Daar had ik even geen puf meer in. ‘Dat doen we vanmiddag wel’, riep ik tegen de kleuter die alles nu oké vond. Zij was per slot al aan het spelen met de politiewagen. Mijn dreumes renden intussen met haar Duplo vliegtuigje door de kamer.
Mission accomplished.
De kleuter en de dreumes hebben weer een uitdaging vandaag. En ik ook. Want drie maal raden wie vanmiddag en morgen die mobiele politiepost in elkaar gaat knutselen? Juist ik. Maar dat is altijd nog stukken beter dan constant tegen de kinderen roepen ‘dat ze moeten ophouden met ruzie maken.’ Daar krijg je snel genoeg van. Doe mij dan maar die Lego.
Afbeelding: Bol.com
Geef een reactie