Mijn oudste dochter heeft er een handje van om bijna obsessief tv-series uit d’r hoofd te leren. Het liefst kijkt ze die dingen zo vaak dat ze de dialogen woordelijk kan meespreken. Haar nieuwste obsessie? Dat is de tekenfilmserie Masha en de Beer.
Masha en de Beer
Even voor de mensen die het niet kennen? Masha en de Beer is een veel bekroonde Russische 3D-animatieserie die voor het eerst in 2009 werd uitgezonden in Rusland. Iedere aflevering duurt zeven minuten.
Het draait om de beer Mishka die ooit ontsnapte uit het circus. Nu woont-ie in het bos en wil-ie vooral met rust gelaten worden. Helaas wordt hij aan de lopende band lastig gevallen door het hyperactieve meisje Masha. Tot zijn grote wanhoop zet ze regelmatig het huis van de beer op stelten. En stiekem vindt die beer dat dan ook wel weer aardig. Hou het maar op een haat-liefdeverhouding.
Grappig
En eerlijk is eerlijk: deze tekenfilmserie is ook echt wel grappig. De beer is een lekkere mopperaar en Masha een ondeugend meisje. Regelmatig ligt mijn dochter dan ook dubbel van het lachen sinds ze de serie ontdekte op Netflix. Iedere keer weer. Want ze heeft de twee seizoenen op Netflix al héél véél gezien.
Het liefst zou ‘t de héle dag zien. En nee, dat mag niet.
Klaar mee
Maar goed, in eerste instantie vond ik die tekenfilm nog verfrissend. Ik kon geen Frozen meer horen. Dan maar Masha en de Beer. Maar nu ze alleen dat nog maar wil zien, ik al die afleveringen voorbij heb horen komen en mijn dochter ze woordelijk mee kan praten, ben ik er wel een beetje klaar mee.
Ik heb van ellende vanmiddag eerst de lego bak omgekiept (en dat doe ik niet vrijwillig, hallo troep) en gezegd dat ze vooral lekker moest gaan bouwen. Dat heeft ze gedaan. Op voorwaarde dat ze over een paar uur weer Masha en de Beer mocht kijken.
Hopelijk is ze ‘t straks vergeten. Maar ik vrees van niet. Daar zijn het obsessies voor.
Afbeelding: youtube/still
Geef een reactie