Een jaar heb ik het nog weten te rekken, maar nu komen we er echt niet meer onderuit. En dan heb ik het over het kinderfeestje van de kleuter.
Want ja, ze is vijf geworden. En daar hoort een kinderfeestje bij. Daar heeft ze zelf – dat begrijp je – reuze veel zin in.
Snap ik, afgelopen jaar was ze al op verschillende feestjes van vriendjes en vriendinnejes en dat was natuurlijk feest met taart eten, schat zoeken, spijkerpoepen en grabbeltonnen.
Inderdaad, de oud-Hollandsche spelletjes zijn helemaal terug van weggeweest. Of misschien zijn ze nooit weggeweest en heb ik dat gewoon niet opgemerkt. Dat kan ook.
Maar goed, een kinderfeestje dus. Ik had aan de kleuter voorgesteld om nog even te wachten, want dan kon ze misschien nog wat kinderen uit haar nieuwe klas uitnodigen. Vond ze een prima idee. Vooral omdat ze fanatiek het ‘meer-zielen-meer-vreugd’ concept aanhangt.
Overigens had ze al voor eigen verjaardag – op de dag zelf that is – allerlei vrienden uitgenodigd. Dat zorgde voor de nodige verwarring bij de kinderen (‘IK HEB ECHT WEL EEN FEESTJE BIJ lIV! DAT HEEFT ZE ZELF GEZEGD!’) en de ouders (‘ik app maar even, want M. zegt dat ze vanmiddag een feestje heeft bij Liv. Is dat zo?’). Na wat telefoontjes en apps was de verwarring weer opgelost.
We kunnen er weer om lachen.
En dus moet ik nu in de weer. De eerste lijst met kindernamen is al gemaakt. Met al haar andere vriendinnen en de overbuurjongen kom ik nu op twaalf tot dertien kinderen. Ja, da’s een lekker groepje.
Maar wat ga je eigenlijk een paar uur doen met al die kinderen?
Vriendlief en ik zijn eruit: we nemen ze op vrijdag om twaalf uur mee vanuit school naar huis, dan gaan we pannenkoeken eten en hopelijk is ‘t droog genoeg voor een springkussen. Dan gaan we tussendoor schat zoeken, iets doen met de grabbelton doen en desnoods andere oud-Hollandsche spelletjes uitproberen.
Hopelijk is dat vermaak genoeg.
Maar morgenochtend eerst even uitnodigingen – K3 natuurlijk – invullen en dan deze week langs brengen bij de kinderen in kwestie voor Project Kinderfeest.
En als ‘t niet bevalt, dan stuur ik ze volgend jaar allemaal naar een indoor speelparadijs. Ga ik die pannenkoeken zelf wel opeten.
Afbeelding: Tuf-Tuf
Geef een reactie