‘Ik mis jullie heel erg’, zei mijn oudste dochter gisteravond vanaf haar logeeradres. Ze was al snel weer thuis. Het logeerpartijtje was dan ook van korte duur. En het begon allemaal zo mooi …
Spelen bij d’r nichtje
Gistermiddag belde het nichtje van mijn oudste dochter. Of ze zin had om bij te komen spelen? Nou, dat had mijn dochter wel. Binnen een half uur vertrok ze in opperbeste stemming.
Ze had er zin in.
‘Mag ik logeren?’
Een uurtje later belde ze mijn vriend met de vraag ‘of ze bij haar nichtje mocht logeren.’ Want het was zo gezellig. Mijn vriend keek mij lachend aan. Nou, van mij mocht dat wel. Mijn schoonzus vond ‘t ook prima. Dus hup, het werd geregeld.
Eerste, echte logeerpartij
‘Dit wordt dan haar eerste, echte logeerpartij,’ zei mijn vriend nog. Want ze had alleen nog maar – samen met haar zusje – gelogeerd bij mijn ouders. En daar had ze – zoals mijn vriend al snel opmerkte – haar pop Anna ook altijd mee. ‘Dan moet ze vanavond voor het eerst sinds jaren zonder Anna slapen’, merkte mijn vriend op. ‘Spannnuuuuuund!’
>> Overigens is Anna een verwassen lappenpop die er echt niet meer uitziet.
We waren benieuwd hoe dat uitpakte. Maar hé, ze was nu ook bij familie. Niets aan de hand.
‘Ik mis jullie een beetje’
Tot een uur of zeven, half acht. Ik was net – een beetje heel erg uitgewaaid – met de hond om geweest toen ik de telefoon van mijn vriend hoorde.
Het was mijn dochter en haar nichtje.
‘Ik mis jullie een beetje’, zei ze nog. Ze wilde wel blijven, het was dan ook gezellig bij haar nichtje, maar ze wilde dit alleen maar even melden. Prima. Nadat ze nog even met mijn vriend en jongste dochter had gesproken, was ze best blij.
Tot een half uur later.
De broer van mijn vriend belde dat mijn dochter nu toch wel heel graag naar huis wilde. Ze mistte ons zo. Even later werd ze weer thuis gebracht door haar oom.
Het logeerpartijtje was van korte duur.
‘Anna!’
Niet lang daarna bracht ik mijn dochter naar bed. Ze rende meteen op haar pop – die eerder overigens zorgvuldig was ingestopt door haar zusje – in haar bed af. ‘Anna, ik heb je zó gemist.’
For the record, onze kleine dramaqueen had die pop een dagdeel niet gezien.
En daarna kroop ze in haar eigen bed. Met waterige ogen fluisterde ze: ‘ik heb jullie ook zó gemist.’ En nadat ik haar had verzekerd dat we haar ook héél erg hadden gemist, ging ze slapen.
Grinniken
Mijn vriend en ik hebben er later om gegrinnikt. ‘Ken je het verhaal van het meisje dat uit logeren ging?’ riep mijn vriend nog. ‘DIE GING NIET!’
Maar de volgende keer gaat het vast beter. Vooral als we de pop even langs brengen.
‘Want het was echt wel heel gezellig hoor mama’, zei mijn dochter. ‘Ik ga het echt weer proberen.’
Ooit komt het goed. Ook met dat logeerpartijtje bij haar nichtje. Maar dan wel met ene Anna.
Geef een reactie