Nog geen jaar terug was de favoriete kleur van mijn oudste dochter roze. Alles moest roze zijn. En nu? Nu mag ik niet eens meer roze kleding voor haar aanschaffen.
>> Mijn dochter wil dus ook haar slaapkamer veranderen.
‘Ik wil GEEN roze onderbroeken!’
Zo moest ik vanochtend, omdat mijn oudste dochter de lucht inschiet, nieuw ondergoed en nieuwe korte broeken voor haar kopen. Ik werd van tevoren door mijn oudste dochter geïnstrueerd:
‘Ik wil dus ook GEEN roze onderbroeken.’
Je leest het goed: ze wil zelfs geen roze ondergoed meer. Want ‘roze is stom.’ Wit mocht het wel zijn. En groen. ‘Ook al hou jij niet van de kleur groen’, voegde mijn oudste dochter daar nog aan toe.
Klopt trouwens. Ik hou niet van groen. Maar dat terzijde.
Wit ondergoed
Maar goed, ik heb het in mijn oren geknoopt. Gelukkig hadden ze bij mijn grote vrienden van de Zeeman toffe setjes met witte, groene en zwarte onderbroeken. Met bijpassende witte hemden met spaghettibandjes.
Want dat laatste is ook erg belangrijk. ‘Want anders is het toch geen gezicht onder een jurk?’
Ze is zes. For the record.
Verder vond ik in de stad nog een paar stoere korte jeansshorts, een hip geknoopt oranje hemdje met daarop een – je leest het goed – legergroen vestje.
Inderdaad, ik heb mij over mijn afkeer van groen heen gezet en de instructies opgevolgd. Vond ik toch best aardig van mezelf, maar dat terzijde.
Time flies
Toch dacht ik nog even met een klein beetje weemoed terug aan vroeger toen alles nog roze moest zijn. Ik ben heel eerlijk, daar werd ik ook wel eens zat van. Maar dat ze nu niet meer van deze kleur houdt, zegt dat ze ouder wordt. Wat goed is, daar niet van. Maar héél soms denk ik nog wel eens terug aan dat onschuldige, kleine meisje dat ronddraaide in haar tutu.
Maar ach, gelukkig heb ik haar zusje nog. En roze is nog steeds haar ‘lievelings.’ Hopelijk blijft dat zo de komende jaren. Straks moet ik ook nog groene kleding voor haar gaan kopen.
Geef een reactie