Afgelopen weekend was mijn jongste dochter jarig. En da’s natuurlijk best gek in zo’n lockdown. Want hoe maak je het nog écht gezellig? Maar gelukkig kreeg mijn dochter iets waar ze zo op hoopte: sneeuw. Het werd een échte winterverjaardag.
Corona-verjaardag
Want net als mijn oudste dochter – die ook al een Corona-verjaardag had – was de visite nu nog beperkter. Een ouderwetse verjaardag met veel bezoek zat er dan ook even niet in.
To put it mildly.
Overigens was mijn jongste dochter daar niet echt verdrietig over. De vragen of ze cadeautjes kreeg en welke cadeautjes dat dan waren, waren zoveel belangrijker.
En dat is maar goed ook.
Feestje
Maar dat betekende niet dat we ‘t niet leuk konden maken. En dus nodigde ik een aantal vriendinnetjes uit om taart te eten ‘s ochtends en om daarna poffertjes en patat te eten. Tel daarbij een lading snoep, uitdeelzakjes en andere feestelijkheid op en dan heb je het wel het plaatje.
Sneeuw
Maar waar ik geen rekening mee had gehouden was dat het ging sneeuwen. Dat werd pas een paar dagen voor de verjaardag duidelijk. Op de dag voor haar verjaardag zouden de sneeuwbuien kunnen beginnen.
‘Ik hoop zo op sneeuw’, riep mijn dochter. ‘Dat zou mijn allermooiste cadeau zijn!’ Want sneeuw op je verjaardag? Hoe leuk is dat?
En warempel, een dag voor haar verjaardag begon het te sneeuwen. ‘s Ochtends lag er nog niet eens zoveel. Maar dat kon mijn jongste dochter niet eens schelen.
Er. Lag. Sneeuw.
En na ontbijt op bed en het uitpakken van de cadeautjes (een grote sneeuwtijger in de vorm van een knuffel bleek favoriet), gingen mijn dochters naar buiten.
Nadat de vriendinnetjes waren gekomen en er ook nog eens taart was gegeten, gingen ze weer naar buiten. Middenin de sneeuwjacht. Maar de sneeuw, harde wind en kou kon ze niet deren.
En dat is maar goed ook. Ingepakt en wel trotseerden ze de kou en speelden ze vaak en veel in de sneeuw.
Het leverde leuke taferelen op:
Winterverjaardag
Na een dag vol sneeuw, spelen, poffertjes en andere leuke dingen, was mijn dochter doodop. ‘Vond je het leuk?’ vroeg ik nog. Mijn dochter knikte. ‘Het was mijn leukste verjaardag ooit. Het was een échte winterverjaardag.’
Daar had ik niets meer aan toe te voegen.
Beter kon niet. Met dank aan de sneeuw. Zelfs in een lockdown.
Geef een reactie