Dagboek #2: Visite, verjaardagen, traktaties en boze mensen op social media

Vorig jaar schreef ik voor het eerst een online dagboek, hartstikke leuk, maar vanwege ernstig tijdsgebrek (dank studie) liet ik het even hangen. Maar hé, omdat ik iets meer tijd heb, pak ik het nu weer op. En dat is maar goed ook, want er gebeurt weer genoeg.

Zaterdag

Op zaterdagochtend was het tijd voor de volleybalwedstrijden van oudste dochter die afgelopen week nog grieperig op de bank lag. Vriendlief ging mee, jongste dochter bleef nog even ‘uitrusten’ op de bank en kon ik intussen de cadeautjes van mijn vriend inpakken. Hij was die dag erop hartstikke jarig. ‘s Middags kregen we al bezoek, dus kon ik ook nog even schoonmaken en naar de super.

Nadat mijn vriend en dochter thuiskwamen, arriveerde later de visite. En na al die gezelligheid ben ik op de bank geploft, maakte ik daarna een mislukt uitziende paella (al was-ie nog wel te eten). Daarna was ik zo moe dat ik tijdens het kijken naar Wie is de Mol in slaap viel.

Ik kan je dan nog steeds niet vertellen wie die akelige mol is.

Zondag

Maar hé, daardoor was ik zondagochtend wel lekker op tijd wakker. En ja, ik was nog redelijk fit ook nog. En daardoor kon ik even wandelen met de hond, slingers ophangen en cadeautjes klaar leggen. Een uurtje of twee later waren mijn vriend en de dochters ook wakker en konden de cadeautjes uitgepakt worden.

En een tekening. Dat ook.

Daarna fietste ik meteen weer naar de super voor warme broodjes en allerlei ander leuks voor het ontbijt. We dekten daarna de tafel en aten de warme broodjes allemaal op. Dat zouden we vaker moeten doen op zondagochtend, maar dat terzijde.

En daarna? Ik ging weer schoonmaken en opruimen voor de volgende visite. Dat bleek wel heel gezellig. Geef mensen taart, wijn en hapjes en het komt allemaal goed. Maar laat ik het zo zeggen: op al die wijn kon ik ‘s avonds wel goed slapen.

Maandag

En die slaap had ik ook wel nodig, want die maandag moesten er traktaties gemaakt worden voor de verjaardag van mijn jongste dochter die dinsdag jarig was. Ze wilde gekleurde cupcakes. Maar ja, ik ben niet echt een bakwonder. Gelukkig zijn er van die kant-en-klare-mixen die zelfs types als ik niet kunnen verprutsen.

Uiteindelijk heb ik veel van die dingen gemaakt. Allemaal leuk en aardig, maar ik was daarna wel klaar met die cupcakes. Gelukkig kon ik ook nog cadeautjes voor mijn dochter inpakken, de jongste dochter naar tennis brengen en proberen het huis nog een beetje op te ruimen. Want hoe komt het dat iedere keer als ik het huis opruim, de troep de volgende dagen twee keer zo hard terug komt? Het zal altijd wel een mysterie blijven.

Dinsdag

Enfin, dinsdag was jongste dochter jarig. De verjaardagsoutfit (natuurlijk een outfit van de Harry Potter lijn van H&M) lag klaar, de cadeautjes ook en de slingers hingen al. ‘s Ochtends vroeg maakte ik haar wakker en gaf haar een grootse knuffel. Want man, acht jaar … Dat is nogal wat. De tijd vliegt.

Hoe dan ook, mijn jongste dochter was snel aangekleed en rende daarna naar beneden. De reden? Cadeautjes natuurlijk. Mijn dochter kreeg namelijk haar eigen tablet. En daar is ze toch blij mee. Nu hoeft ze van niemand meer in het gezin de tablet te bietsen. Op haar gemakje kan ze zelf nu Roblox, YouTube en Netflix afspelen. En dus vertrok ze stralend naar school.

Ik maakte intussen weer schoon en ging weer naar de super. Want natuurlijk stond er die middag ook visite op de stoep. En heel belangrijk, we haalden de verjaardagstaart op. En dat bleek een Wednesday taart die niet lang heeft geleefd.

Na school kwamen mijn dochters met de vriendinnen thuis. Toen moest natuurlijk die taart al aangesneden worden. Binnen een kwartier was de helft van de taart weg. Na ja, een goed teken. Daarna kwam er nog meer visite, verschenen de wijn en de hapjes op tafel en bestelden we uiteindelijk pizza bij de Domino’s. Daar had jongste dochter namelijk héél véél zin in.

Ik wat minder (doe mij maar een pizza van een pizzeria), maar ach – met wijn smaakt alles lekker. En mijn dochter? Zij had een heerlijke dag. En daar gaat het om.

Woensdag Studiedag

Woensdag was het tijd voor een studiedag van school. Mijn jongste dochter mocht mee met een vriendin naar een speelparadijs en mijn oudste dochter en ik gingen brunchen en shoppen. En dat laatste lukte goed. Check dit blog maar.

En ik at bij Royaal Belegd zo’n lekker ontbijt. Desembrood met ei en oosterse groenten. Aanrader:

‘s Middags kwam mijn jongste dochter met rode wangen thuis, vertrok mijn oudste dochter naar volleybaltraining en aten we boerenkool. En mensen, na al die dagen van hapjes, pizza en wijn, smaakte een ouderwetse boerenkool weer heel lekker. Driewerf hoera voor stamppot.

Donderdag

En donderdag? Donderdagochtend fietste ik vroeg door de kou naar de kapper. Ook dat moest gebeuren. Nadat ik even had bijgekletst met mijn kapper en mijn haar weer oké zat, ben ik naar huis gefietst. En nee, er is niet veel meer uit mijn handen gekomen. Een beetje bloggen, een beetje wassen … Dat werk. Na al die dagen feest was dat ook wel eens lekker.

Vrijdag

En ook op vrijdag was het rustig. Ik tikte blogs voor Scriptgirl, maakte een begin met dit dagboek voor OhOhMama en reageerde op een paar vacatures. En intussen bracht ik nog een cadeautje naar het schoolplein voor jongste dochter die na schooltijd een feestje had. En die middag? Ik had nog wat oude afleveringen van DCI Banks gekeken voordat ik een curry maakte. Ingewikkelder werd het niet.

Zaterdag

En dit weekend hadden we niets gepland. Geen volleybalwedstrijden, geen tennistoernooien, geen visite … Gewoon helemaal niets. Helaas werd ik wel vervelend wakker door reacties op social media door een blog dat ik mijn andere site, Scriptgirl.nl, had geschreven. Dat ging over een nieuw seizoen van een serie dat vrijdagavond zou beginnen. Maar helaas, de zender haalde het uit de programmering. En daar werden veel mensen boos over.

Correctie, ze werden boos op mij. Iets met shoot the messenger.

Na wat online gedoe (hoera voor de blokkeerfunctie) ging ik zaterdag de héle bovenverdieping opruimen. Iets met een kamer make-over van de oudste dochter en een nieuwe zolderkamer voor de jongste. Maar daar vertel ik meer over in een volgend dagboek. Hopelijk duurt dat niet nog een jaar.