Eén keer in de twee jaar komt de schoolfotograaf bij mijn dochters op school langs voor schoolfoto’s. Dat zou geen probleem moeten opleveren. Nou, voor mijn dochters wel. Ik ben ben blij dat het achter de rug is.
Outfit
Dat is vooral te danken aan mijn oudste dochter die nogal veel waarde hecht aan die foto’s. Als een heuse pre-puber dacht ze al na over haar outfit (‘die moet toch passen bij de achtergrond van de foto’), haar kapsel (‘ik neem wel even twee borstels mee’ ) en welke lipgloss ze op moest.
Zo dacht mijn jongste dochter er niet over. Zij houdt van comfortabele kleding waarin ze kan rennen en voetballen, heeft het liefst los haar (‘wie wil nou dat rare ingevlochten haar?’) en maakt zich in het geheel niet druk om de dingen die haar oudere zus bezig houden.
‘De look’
Maar ze moesten wel met z’n tweeën ook nog op de foto. Tot ergernis van mijn oudste dochter die zich zorgen maakte om ‘de look’ van haar zusje.
Het zusje dat zich inderdaad niet druk maakt om outfits of haar kapsel. Sterker nog, zusje werd er rebels van. Op de dag van de eerste schoolfoto weigerde ze zelfs haar nieuwe trui aan te trekken ‘(‘wat is er mis met mijn Mickey Mouse trui!’) of d’r haar te kammen (‘ik ga gewoon met lelijk haar op de foto!).
Mijn oudste dochter zag de bui al hangen en begon zo te klagen dat wij er allemaal moe van werden. Vooral door opmerkingen als ‘doe echt niet die trui aan, want dat staat niet bij mijn outfit.’
‘Zoek jij mijn outfit maar uit’
Mijn jongste dochter gaf toe op de tweede dag van de schoolfoto’s. De dag dat ze met z’n tweeën op de foto moesten. ‘Zoek jij mijn outfit maar uit, dan weet jij zeker dat het goedkomt’ zei ze tegen haar oudere zus.
Dat deed mijn oudste dochter. Tot mijn verbazing trok jongste dochter het ook nog aan. Al mocht oudste dochter niet aan haar kapsel komen. Dat werd los haar. Haar zus kon op dat vlak buigen of barsten.
Na veel discussiepunten later, vertrokken ze naar school. En ja, ze zijn met z’n tweeën op de foto gegaan. Jongste dochter had er later toch enorm veel plezier in. ‘En toen moesten we van de fotograaf naast elkaar staan alsof we de beste vrienden zijn. Ja, dat zijn we natuurlijk niet!.’ Ook vond ze het hilarisch dat haar zus voor de foto een arm om haar heen moest staan. ‘Vond ze gênant!’
Dat bleek mijn oudste dochter ook te vinden. ‘Ik heb niet gelachen hoor. Wat een gedoe.’ Iedereen was dan ook opgelucht toen alles eenmaal achter de rug was. Back to normal, zoiets.
Het valt enorm mee
Inmiddels heb ik de schoolfoto’s binnen en ik moet zeggen: het valt enorm mee. Ook van mijn jongste dochter. Zelfs het haar zit nog redelijk goed. En die foto’s waar ze met z’n tweeën op staan? Ook prima. Ze zien er zowaar uit alsof ze het gezellig vonden. Vonden ze niet, maar daar zie je over tien jaar niets meer van.
Gelukkig maar. En de volgende keer? Dan zit oudste dochter op de middelbare school en heb ik hopelijk minder problemen met jongste dochter over een lelijke Disney-trui. Maar je weet het natuurlijk nooit.
Afbeelding: 19221372 © Oleg312 | Dreamstime.com
Geef een reactie