Een paar jaar terug zag ik Tiktok vooral als medium waar jonge kinderen en pubers dansjes deden en andere gekkigheid uithaalden. Maar dat kan ik nu niet meer zeggen, want ik zit nu zelf op Tiktok. Met dank aan een aantal leerlingen uit de derde klas. Al moet ik nog wel even wennen.
Leerlingen maken een account
Voor het geval jullie het nog niet wisten? Ik ben docent geschiedenis op een middelbare school, havo en vwo. Hartstikke gezellig, nooit een saai moment en bovenal levendige leerlingen. En een paar van mijn leerlingen uit de derde klas vonden dat ik ook een account op Tiktok moest hebben.
Had ik niet zoveel zin in. Hyves, Facebook, Google Plus, Twitter, Instagram, Blueky, Mastodon … Been there, done that. Zo dachten de leerlingen er niet over. Sterker nog, ze gingen – weliswaar waar ik bij was, want op mijn telefoon – een account voor mij maken. Inclusief foto en een script waar ik mij aan moest houden.
Ja, die meiden lieten er geen gras over groeien.
Zat iemand hierop te wachten?
Ik besloot erin mee te gaan, want ik kon mij niet voorstellen dat iemand op mijn komst op Tiktok zat te wachten. 44, docent geschiedenis, al jaren een relatie, hobby ‘s als lezen, schrijven en series kijken? Dat vonden die pubers toch helemaal niet leuk?
Maar ach, ik zou het wel een paar dagen proberen en dan zouden mijn leerlingen ook wel inzien dat dit geen succes was. Nou, zo ging het niet helemaal. Eén van de eerste filmpjes ging viral, veel leerlingen gingen mij volgen en reageerden zowaar. En stiekem vond ik het leuk. Op andere social media had ik vooral contact met mensen van mijn leeftijd of ouder. Dit was – hoe zal ik het eens omschrijven – verfrissend. En ook een prima inkijkje in de wereld van de pubers.
Yup, het account is er nog
En dus is dat Tiktok account er nog steeds. Een paar keer in de week plaats ik photodumps en filmpjes. Dansen doe ik trouwens niet. Meezingen met liedjes ook niet. Er zijn grenzen. Ik denk dat de pubers en andere mensen dat toch echt beter kunnen. Maar binnenkort ga ik naar Parijs met mijn gezin. Maak ik daar meteen filmpjes. In musea enzo. Ik ben en blijf natuurlijk wel een saaie docent geschiedenis. Eens kijken wat mijn leerlingen daarvan vinden.
Ik vind het maar niks, dat Tik Tok. Helemaal niet voor kinderen. Het is eventjes leuk, en de filmpjes zijn zeker grappig. Maar dan komt er ineens weer een filmpje tussendoor waarvan ik denk: Nee, mn kinderen hoeven dit niet te zien. Dus dat algoritme gedoe vertrouw ik niet meer. Ik hou meer van sites waar je zelf kan beslissen wat je te zien krijgt. Dus ik zie ze het liefst op spelletjes websites.