‘Wanneer mag ik naar de BSO?’ vroeg mijn kleuter iedere middag als ik haar ophaalde van de basisschool. Het was duidelijk: ze verveelde zich thuis. En heel eerlijk? Dat was ook niet handig voor mijzelf. En dus heb ik vandaag mijn kleuter aangemeld voor de Buitenschoolse Opvang, ook wel BSO genoemd.
Mind you, de BSO was ook het plan. Maar ik wilde eerst kijken hoe mijn kleuter de basisschool zou vinden. Zou ze het wel naar haar zin hebben? Zou ze moe zijn? Had ze rust nodig ‘s middags? Allemaal vragen die ik van tevoren nog niet kon overzien. Laat staan dat ik de BSO al meteen ging regelen.
En ach, ze kon die middagen toch wel even bij mij zijn.
Ja hoor, de eerste weken was dat ook goed. Ze was doodop en wilde alleen maar slapen en hangen op de bank. Maar gaandeweg veranderde dat. Ze werd minder moe. En dus werd er ook wel eens na schooltijd met vriendinnetjes gespeeld.
Maar diezelfde vriendinnetjes en andere klasgenootjes konden niet altijd. Sommige kinderen gingen soms ook wel eens naar de BSO. Het leek mijn kleuter het einde. Daar werd geknutseld, gekleid en allemaal andere leuke dingen gedaan. Huilend zat ze bij mij op de fiets achterop als ik haar vertelde dat ze niet bij een bepaald klasgenootje kon spelen of niet mee naar de BSO kon.
Zat ze weer thuis.
En daar had ze helemaal geen zin in. Begreep ik. Ik moet boeken lezen, stukjes tikken en voor de dreumes zorgen. En alléén kleien of knutselen volstond niet. Ze wilde het samen met anderen doen, het liefst andere kinderen. ‘Het is een écht mensenmens’, zei een vriendin van mij lachend onlangs over mijn kleuter.
Dat vond mijn kleuter zelf ook. En dus kregen we steeds vaker de vraag ‘of zij ook naar de BSO kon.’ Het leek mij ook een steeds beter plan. Zo kwam ik ook veel beter aan lezen, tikken, mailen en andere werkdingen toe en werd mijn kleuter intussen bezig gehouden. Precies waar de BSO voor bedoeld is.
Vandaag heb ik het geregeld.
En nee, ik heb het goede nieuws nog niet verteld. Omdat ze nu voor het eerst deze week ook weer op kleuterdans (het vervolg op peuterdans) zit in hetzelfde gebouw als haar basisschool. Samen met een paar van haar vriendinnen. Met één van die vriendinnen – juist, die gaat op een aantal dagen ook naar de BSO – gaat ze daarna naar het huis van het vriendinnetje.
Dan is ze iedere week nog een middag onder de pannen. Ze vindt het héérlijk. Kleuterdans in combinatie met de BSO en speeldates thuis met vriendinnen zal haar vast weer veel blijer maken. En weet je wat? Dan ben ik het ook.
Afbeelding: Daniëlle Spoelstra
Geef een reactie