Vorige week schreef ik nog een redelijk optimistische aankondiging over de start van het RTL4-programma ‘Het Beste voor je Kind’ over ouders die er net wat een andere opvoedstijl op na hielden. Ik wilde ze het voordeel van de twijfel geven, echt waar, maar ik krabbel langzaam terug …
Het beste voor je kind
Even voor de mensen die het programma hebben gemist? In ‘Het Beste Voor Je Kind’ worden ouders met een uitgesproken visie op de opvoeding van hun kind gevolgd. Zo hanteren ze soms bepaalde opvoedstijlen vanuit een levensvisie, geloofsovertuiging of vanuit hun keuze voor een bepaalde levenswijze.
Ik kan je nu al vertellen dat het bijzondere ouders waren.
Spiritueel
Zo draait het in de eerste aflevering om het gezin van Bart en Myrthe uit Zuid-Limburg: hun leven staat in in het teken van spiritualiteit. En dat is geen spiritualiteit in de zin van de vrije school. Sterker nog, de vrije school steekt hartstikke conservatief af bij de spirituele Bart en Myrthe.
Myrthe – die klaarblijkelijk al zo was opgevoed door haar moeder – en Bart begonnen de dag eerst met het reinigen van hun aura en de slaapkamers. Ave Maria op, wierook aan, kaneel erbij en reinigen maar. Oh, en vergeet de lavendel niet, want dat reinigt pas echt goed. Het gezin houdt in hun eentje dan ook makkelijk de lavendel-industrie draaiende. Zoveel werd er gesprenkeld met die druppels.
Maar dat maakte niet zoveel uit – geurtechnisch dan – want de kinderen gingen toch naar een spirituele school. Niet geheel toevallig opgericht door Myrthe’s moeder. Het zal niemand verbazen dat daar ook met lavendel werd gesprenkeld. Ook werden er weer aura’s geopend, gesloten en gereinigd.
Gelukkig hield het gezin er ook wel van om er op uit te gaan. Bij voorkeur in de natuur. Daar konden de kinderen lekker klimmen en klauteren. Maar dan moesten ze eerst wel even de bomen bedanken. En niet op boskabouters en aardmannetjes trappen, ‘want het gezin wist dat ze er waren.’
Gelukkig konden de kinderen wel om half zes slapen, ‘want anders was het energielevel te hoog.’ Maar hé, dan konden de kinderen zich wel overgeven aan Maria en de Engelen. Want – je verwacht het niet – engelen speelden een belangrijke rol in hun leven.
Maar hé, dit zijn mensen die zelfs naar een – ik wist niet eens dat het bestond – antroposofisch consultatiebureau gaan. Als je daar afbuigt van je groeicurve neemt je kind gewoon een voedingsbad met melk, ei en citroen. Dat zet je kind weer in harmonie met de drie wezensdelen.
Tenminste, ik dacht dat dit werd gezegd. Anyway, staat genoteerd.
Thuisonderwijs
Nee, dan Paul en Patricia. Jeugdwerkers, zes kinderen en dan ook nog eens thuisonderwijs geven. Patricia draaide haar hand er niet voor om. Aan de aflevering te zien draaide ze nergens haar hand voor om, want dit was regelneef numero uno.
Ze geloofde heilig in de voordelen van thuisonderwijs. ‘s Ochtends hoef je je met z’n allen niet te haasten en dan ga je eens rustig aan het werk. ‘De beste uren van een kind zijn tussen acht en vier en dan zijn ze bij ons.’ Patricia glunderde ervan.
Haar methode vond ze natuurlijk zelf het beste, want ja – ze kon hele stukken overslaan in de lesstof. ‘Er wordt heel veel herhaald, maar wij gewoon door. Wij kunnen hele stukken overslaan.’ Aha. Overigens had ze ook geen opleiding hiervoor. ‘Voor thuisonderwijs heb je geen opleiding nodig. Je kijkt naar je kind en je doet het.’
Maar dat thuisonderwijs ging ook buitenshuis gewoon lekker door. Zoals in de supermarkt waar het ene kind vier pakken sinaasappelsap moest pakken, terwijl een ander weer moest uitrekenen wat-ie kon kopen voor vijf euro. Om maar wat te noemen.
En als ze klaar waar met boodschappen doen, spelling en Chinees, dan mochten ze – jawel – papa en mama helpen in het huishouden. Want voor het huishouden hadden pa en ma natuurlijk geen tijd. De klussen werden geroutineerd uitgedeeld. ‘Jij mag de wc doen’ en ‘jij mag de trap stofzuigen.’ Een schattig klein meisje van ongeveer moest de keukenkastjes afnemen.
Nou ja, ze wordt ze waarschijnlijk reuze zichzelf van, want dat wilde dit echtpaar – dat ook nog met strakke hand een buitenschoolse opvang leidde – graag.
Want even voor de goede orde, ze waren hier gewoon van plan om ermee door te gaan. Ook op de middelbare school. Want ja, zo trok Patricia zelf de vergelijking, je kunt je kind ook gewoon zwemles geven. Dan is scheikunde toch ook geen probleem?
Dat jullie ‘t even weten. Benieuwd wanneer ‘t eerste kind in opstand komt.
Profvoetballer
Maar de kers op de taart was Carmen. Voormalig Miss Nederland, single moeder en vastbesloten om haar vierjarige zoontje profvoetballer te laten worden. ‘Want dat zijn toch de helden van nu.’
Carmen had tijd genoeg om zich daarop te focussen, want haar ouders zaten niet om geld verlegen. Overigens hoopte ze wel dat haar zoon zelf later goed geld zou verdienen als voetballer. Waarschijnlijk als pensioensvoorziening voor zichzelf als haar ouders er niet meer waren.
Maar ja, onze Nicola was nog maar vier. En dan kun je nog niet op voetbal. Maar tot die tijd deed Carmen er alles aan om ‘m te pushen. Vond ze zelf volstrekt normaal. ‘In de opvoeding vind ik het allerbelangrijkste dat hij geen loser wordt.’
En daarom moest hij mee naar het Amstel Hotel en Le Garage. Want ja, hij moest als profvoetballer zich straks wel gedragen in een restaurant en daar niet als een soort van Boer Harm zitten. Naar McDonalds mocht-ie niet. ‘Fastoodketens zijn niet voor kinderen’, riep Carmen. ”Ik vertel mijn zoon dat als hij daarnaar toegaat dik wordt en een loser wordt.’
En het woord loser bestaat natuurlijk niet in Carmen’s woordenboek. ‘Brutalen hebben de halve wereld. Falen is geen optie. Ik faal met niets. Wij winnen altijd.’
Vooralsnog waren het turnen en judo geen succesvolle operaties. Bij judo werd hij zelfs huilend afgevoerd. Koekjes maken met andere kinderen was ook geen onverdeeld succes. In plaats van felgekleurde kunstwerkjes in de keuken te maken, besloot Nicola de koekjes gewoon op te eten.
Maar Carmen had er nog steeds alle vertrouwen in. ‘Hij is supergetalenteerd, hij is megaslim en hij heeft alles mee.’ En oh ja, ze voelde zich al helemaal thuis op de oefenvelden van Ajax. ‘Hier zijn geen dikke iPad kijkende losers.’ Ze zag zichzelf daar al iedere dag staan. Zoveel had ze voor ‘m over. En lieve mensen, profvoetballer of niet: dát gaat Nicola de rest van zijn leven horen. Zoals Carmen al zei: ‘Het is natuurlijk niet de lotto (…) Hij heeft talent, hij wil het en met mijn ondersteuning ….’
Haar conclusie?:
‘Mijn opvoeding is geslaagd als hij een zelfverzekerde voetballer is die zich realiseert dat ik dit allemaal voor hem heb gedaan.’
Lees: het is de bedoeling dat die arme Nicola later haar lunches in het Amstel, diners in Le Garage en shopping sprees in de PC Hooftstraat gaat bekostigen.
We wensen Nicola nu al veel sterkte. Dat-ie maar vaak naar McDonalds mag gaan.
Benieuwd welke ouders volgende week te zien zijn in ‘Het Beste voor je Kind.’
Het Beste voor je Kind is iedere dinsdag om 21.30 uur te zien op RTL4.
Geef een reactie