Vorig jaar had ik het helemaal gehad met die zomervakantie. Man, man, wat vond ik het lang duren met een driejarige die zich verveelde en een ondeugende dreumes. Ik kon ze wel naar de basisschool en het kinderdagverblijf kijken. Maar deze vakantie is anders. Gelukkig wel.
Dat komt vooral doordat we twee weken in de vakantie zijn weg geweest. Dat breekt zo lekker je vakantie. Een andere omgeving, rust, even geen werk, lekker spelen met de kinderen … En ook al zat ik op een camping die ik niet meteen weer zou kiezen, was ‘t een prima vakantie.
En het scheelt weer twee weken.
Toen hadden we nog vier weken over.
Maar die derde week was mijn vriend ook nog vrij. De zolder werd opgeruimd, de eerste babyspullen verkocht en de kleuter speelde al hier thuis met een vriendje en een vriendinnetje. De week vloog voorbij.
Daarna hadden we nog drie weken voor de boeg.
Mind you, vorig jaar was ik na halverwege de vakantie met de kinderen half overspannen. De kleuter verveelde zich, de dreumes wilde niet luisteren (maar dan ook echt niet) en het regende ook nog eens constant.
Dat was nu heel anders.
Het helpt ook dat de kleuter nu vrienden heeft. En ik de nummers van de moeders en vaders van die vrienden in mijn mobiel heb. Zij weten mij nu te vinden voor speeldates en ik hen. Ideaal. Want kleuters vermaken elkaar. En soms -wanneer het de kleuter ‘t behaagt – mag de peuter ook meedoen.
Daarbij hebben ze in de twee daaropvolgende weken gelogeerd bij mijn ouders, allemaal leuke dingen gedaan (hallo Wildlands!) en konden ze buiten spelen omdat het mooi weer werd. Fan-tas-tisch. Er werd gesprongen op de trampoline, gespeeld met de waterbaan en ook geouwehoerd in het beruchte girafbadje. Zo had ik ook nog eens uurtje voor mijzelf.
En opeens brak de laatste week aan.
Tot mijn eigen verbazing vind ik ‘t stiekem opeens een heel klein beetje jammer dat de scholen volgende week weer beginnen. Ja, dan heb ik wel weer veel tijd voor werk en mijn eigen dingen. En potver, na zes weken is dat ook weer fijn. En hoera, er komt weer structuur in ons leven. Maar diezelfde structuur zorgt er wel voor dat ik weer iedere ochtend bij de Schoolfabriek sta, dat er weer heel veel verplichtingen zijn en dat de tijd van lanterfanten in de zon voorbij is.
En nee, dat is niet erg. De kinderen hebben er zin in.
En ik prijs me dan maar gelukkig dat deze vakantie veel beter is uitgepakt dan de vorige. Dat is wel zo gezellig. Voor iedereen. Hopelijk gaat ‘t in de volgende vakantie net zo oké.
Geef een reactie