Na weken thuiszitten mochten mijn dochters eindelijk weer naar school. En oh ja, sporten mochten ze ook weer. Hebben ze allemaal gedaan. Al moest ik soms even wennen aan de nieuwe regels. Gelukkig bestaan er onesies.
Nieuwe regels
Nu had mijn oudste dochter vorige week al een proefles tennis achter de rug. Konden we meteen even kennismaken met de nieuwe regels.
Stiekem waren die regels best eenvoudig. Omkleden moest thuis gebeuren, ze kon geen gebruik maken van de wc en de ouders mochten alleen maar brengen en ophalen.
Dat was goed te doen.
Weer naar school
Maar ik was heel benieuwd hoe ze dat gingen doen op de school van mijn dochters. Eigenlijk was dat ook helemaal niet zo ingewikkeld. Iedere groep werd in tweeën opgeknipt. Dat betekende dat mijn dochters maandag en woensdag naar school gingen.
Mijn jongste dochter moest om twintig over acht in een cirkel staan bij haar juf op het schoolplein. Mijn oudste dochter mocht dan meteen naar haar klas. Het zal jullie niet verbazen dat hier ouders ook alleen maar halen en mochten brengen. En dat schoolplein was al helemaal verboden terrein.
En gelijk hebben ze.
Ik was nog nieuwsgierig of de dochters dit allemaal heel ingewikkeld zouden vinden. Vonden ze helemaal niet. Ze hadden het meteen door. Net als de andere kinderen. Wat weer genoeg zegt over hoe flexibel kinderen kunnen zijn. ‘Is natuurlijk weer vanwege dat Coronavirus’, riep oudste dochter nog.
En dat was dat.
Hallo zwemschool
Maar dat was nog niet het enige, want de jongste dochter mocht ook weer zwemmen. En aangezien ze nog tig inhaallessen had staan, ging ze meteen die eerste dag weer naar de zwemschool.
De zwemschool had ook allemaal nieuwe regels. Kinderen mochten we alleen brengen en halen, we konden niet omkleden in de kleedkamers en we moesten voor de rest buiten blijven of ergens anders wachten.
Geen probleem. Voor die crisis ging mijn dochter ook al thuis naar de wc en werd ze in de bikini gehesen. Dat kon ik regelen. Maar hoe ging ik dat doen met het aankleden na het zwemmen?
Ik besloot maar even af te wachten.
In de onesie
Brengen ging prima. Voor ik het wist stond ze in haar bikini te wachten met haar zwemtas. Daarna ging ze lekker zwemmen. Al zag ik wel om me heen dat wat slimmere ouders die hun kinderen in een badjas (zij waren met de auto) of in een onesie hadden gehesen.
Een onesie! Waarom had ik daar niet aan gedacht. Dat is toch wel het makkelijkste kledingstuk om aan en uit te trekken. En het was nog warm ook.
Maar zoals ik al zei, zo slim was ik dus niet. Ik moest mijn dochter na de zwemles in de kantine dan ook in de kleding krijgen. Dat mocht – en kon-gelukkig. Intussen was mijn jongste dochter aan één stuk door aan het kletsen.
‘Die zwemjuf was echt heel lief.’
‘Ik mocht op de buik en rug zwemmen.’
‘Ik heb zwemmen gemist.’
‘Ik vind zwemmen echt vet leuk.’
Heel gezellig en uitermate positief, maar intussen nam ik mij heilig voor om mijn dochter de volgende keer voor de zwemles in een onesie te hijsen.
Dat moment kwam eerder dan verwacht.
Eenmaal thuis ontdekte mijn vriend in zo’n mooie app van het zwembad dat een uur later weer een plek vrij was. ‘Ik wil weer zwemmen!’ riep jongste dochter.
Een uur later lag ze tot haar eigen tevredenheid weer in het zwembad. De lieverd. Maar dit maal had ze van tevoren een onesie aan. Laat ik het zo zeggen: het maakte het uit- en aankleden een stuk makkelijker. Een bezoek aan een zwemschool hebben we nu ook onder de knie.
Even wennen?
En dus houden we de onesies erin. Nooit geweten dat die dingen zó handig konden zijn in Coronatijd. Maar hé, mij hoor je niet klagen. Ik vind het fijn dat school en sport weer een beetje zijn opgestart. Ook al is het soms even wennen. Maar hé, dat komt ook wel weer goed. Al is het soms met dank aan een onesie.
Afbeelding: ID 1081063 © Jose Alves | Dreamstime.com
© 2020, Danielle Spoelstra. All rights reserved.
Geef een reactie