Een tijdje terug cancelde ik onze vakantie in Frankrijk. Hartstikke jammer, maar het heeft ook zo z’n voordelen. Ik leer namelijk mijn provincie – Friesland – weer veel beter kennen. Zo gaan we binnenkort bootje varen in Friesland. Al hebben we dat een paar dagen terug ook gedaan.
Op naar Terherne
Het was namelijk een prachtige zomerdag. En toch hadden mijn dochters en ik niet zoveel zin om iets te doen. Lekker zwemmen in het zwembad? Hangen op het terras met een goed boek? Prima idee.
Daar was mijn vriend het niet mee eens. ‘Kom, we gaan iets doen. We hebben va-kan-tie!’ Daar had-ie natuurlijk hartstikke gelijk in. Een idee had hij ook al. ‘We gaan een drankje doen in Terherne.’
Oh. Zeg drankje, taart en ijs en dan willen ik en mijn dochters wel.
Anyway, voor de mensen die Terherne – ook wel Terhorne genoemd – niet kennen? Het is een heel leuk watersportsportplaatsje aan het Sneekermeer. De plaatst staat trouwens nog het meest bekend om het nabij gelegen Kameleondorp, maar je vindt er ook fijne restaurants en terrassen.
Dus op naar Terherne.
Bootje huren
Nadat we een fijn terras hadden gevonden en iets hadden gegeten en gedronken, stelde mijn vriend voor om nog even door de plek te lopen. En daar zag-ie het: een botenverhuurbedrijf. Voor een uurtje of een hele dag kon je een toerbootje huren. ‘Dat is leuk!’ riep -ie!
Dat vonden mijn dochters ook.
Ik was vooral sceptisch. Het was mooi weer. Alles was vast al verhuurd. Bovendien ben ik niet zo van de plezierboten. Ik verveel mij nogal snel. En da’s een understatement. Maar vooruit, je moet ook wat overhebben voor de rest van het gezin.
Mijn vriend daarentegen is van de-grote-geef-nooit-op-show en liep de insteekhaven in. Daar kwam al een jongen enthousiast op ons aflopen. ‘Bootje huren? Ik en mijn baas hebben net een nieuwe motor in dat bootje gezet. Kunnen jullie ‘m testen.’
Verrek. Daar hadden we geluk mee.
Het was leuk
We hebben ‘t bootje gehuurd. Voor een uurtje. Vijf minuten later zaten we op het water. Mijn vriend – die is opgegroeid met boten – en mijn dochters straalden.
Dit was het. Het was lekker koel op het water, we konden naar van alles kijken en ik zat er best lekker. Best bijzonder voor iemand die claimt snel verveeld te zijn. Het uurtje vloog voorbij. Wat was ik nou eigenlijk voor zeurend kreng?
‘Zullen we dit nog een keer doen?’ vroeg mijn oudste dochter nadien smekend. ‘Ik vond dit zo leuk.’ En daar sloten mijn vriend en oudste jongste dochter zich bij aan.
Ik vond het eerlijk gezegd ook heel gezellig. Het was zoveel leuker dan gedacht.
Nog een keer …
En dus belde ik vanochtend om negen uur datzelfde bedrijf of ze voor een dag deze week nog een bootje te huur hadden. En ja hoor, ze hadden nog één bootje op de warmste dag.
We hadden weer geluk.
En dus zitten we binnenkort weer op het water. Maar dan voor een hele dag. Met eten, drinken, zwemkleding en handdoeken. De meiden en mijn vriend hebben er nu al zin in.
Eerlijk gezegd vind ik het ook geen straf. Met 33 graden op het Snekermeer? Zo hou ik zelfs van boten. Al neem ik mijn e-reader mee. Kan ik misschien in de zon lezen. Zal de rest van het gezin geen bezwaar tegen hebben. Als ze maar bootje kunnen varen in Friesland.
© 2020, Danielle Spoelstra. All rights reserved.
Geef een reactie