Vroeger had mijn kleuter nog wel eens moeite om zichzelf te vermaken. Maar sinds ze het tekenen als bezigheid heeft ontdekt, is dat wel zo’n beetje over. Het kind kleurt wat af.
Het liefst tekent ze in de werkkamer. Snap ik. Het is d’r rustig, ze kan lekker aan het bureau zitten of op de grond tekenen. Dat houdt ze zo een half uur vol. Soms wel langer. Als ik d’r even niet kan vinden, hoef ik tegenwoordig alleen maar naar de werkkamer te gaan. Best handig.
En ze heeft er oprecht lol in. Dat constateerde haar kleuterjuf ook al in een 10 minuten gesprek. ‘Ze vindt alles wel leuk, maar kleuren vindt ze wel echt het leukst om te doen.’ Logisch, gezien de hoeveelheid tekeningen waar ze iedere dag mee thuiskomt.
Maar stonden eerst die tekeningen nog vol krassen, nu worden er al poppetjes en huizen getekend. Het liefst knipt ze die ook nog uit. Vindt ze enig. Ik vind het prima. Zolang ze niet d’r haar afknipt of haar zusje en de katten een nieuwe hairdo geeft, is het oké.
Er zit in ieder geval progressie in. Zoveel progressie dat mijn kleuter laatst naar een tekening van haar zusje keek (die houdt nu ook al van kleuren) en haar hoofd schudde. ‘Die tekening vind ik niet zo mooi. Wat een gekras.’
Haar zusje trok zich er niets van aan en kraste rustig verder. ‘Maar Nikki is veel kleiner. Ze moet alles nog leren’, probeerde ik nog. Mijn kleuter was niet onder de indruk en rolde met d’r ogen. ‘Ze is al bijna twee hoor.’
Juist.
Het enige gevaar is dat er andere dingen worden meegenomen. Zo was de bank bij de eettafel deze zomer bekrast en zat de houten vloer in de werkkamer laatst onder de viltstift. Overigens allemaal opgelost, met dank aan HG meubelreiniger voor de bank en nagellak remover voor de vloer. Overigens hebben we dat laatste nog dagen geroken.
Je zou er bijna high van worden.
Maar ach, als dat het ergste is? Ik denk dat ik ergens deze maand nog maar eens een stel stiften op waterbasis koop voor de kleuter. Met tien verschillende roze tinten. Dan zou 2017 wel eens lekker relaxt kunnen beginnen. In de werkkamer. Dat dan weer wel.
© 2016 – 2019, Danielle Spoelstra. All rights reserved.
Geef een reactie