Vanochtend voelde ik mij een beetje schuldig toen ik tegen mijn kleuter zei dat ze voor vanmiddag even geen speelafspraak met een klasgenootje kon maken. Maar he, ik had daar wel m’n eigen redenen voor.
Want dat het afgelopen week al warm is, zal maar weinig mensen zijn ontgaan. Nu ben ik hartstikke pro-warm weer in verband met de zon, buiten spelen, zwemmen en allerhande gezellige dingen.
Een dingetje? Door de warmte gaan de kinderen later slapen en zijn ze de volgende dag de halve dag buiten aan het spelen. An sich natuurlijk geen probleem, maar ze worden er moe van. Heel moe.
Vooral mijn peuter die geen moment van de pret wil missen. Ze weigert dan ook te slapen ‘s middags. Snap ik. Buiten in het zwembadje plonsen is ook leuker. Maar we hadden nu wel het punt bereikt dat ze echt de slaap moest gaan inhalen.
Het kind kukelde gisteren al bijna op iedere stoel in slaap.
Maar als mijn kleuter ergens speelt moet mijn peuter mee op de fiets. En als er iemand thuis speelt, dan weigert ze om te slapen. Je begrijpt, dat is beide keren niet handig.
Maar he, maandag was er een verjaardag en gisteren heb ik met alle liefde een zwembadje opgezet voor de kleuter, een vriendinnetje en de peuter. Hartstikke gezellig. En morgen doe ik dat weer. Maar dan met een vriendje erbij.
Heel leuk.
Vandaag is het alleen tijd voor rust. De peuter heb ik om half twee naar bed gebracht. Zij sliep ongeveer binnen twee minuten. De kleuter is lekker aan het verven, een ijsje aan het eten en gaat straks even chillen in het kleine zwembadje.
Ik kan in alle rust mijn werk afmaken, de peuter lekker laten slapen en we hoeven nergens meer naar toe. Vandaag zijn we daar alledrie even aan toe.
Al voelde ik mij vanochtend daar wel een beetje schuldig over.
Maar he, morgen is het weer bal in de tuin. Helemaal prima. Na een middagje rust kunnen wij er weer tegenaan.
Nu ben ik benieuwd: hebben jullie ook wel eens tegen je kind gezegd dat een speelafspraak even niet kan doorgaan?
Geef een reactie