Vorig jaar voerden we in de herfst nog een discussie in het gezin over de zomervakantie. Waar gingen we naar toe? Hoe moesten we er naar toe? Hoe lang gingen we er naar toe? Daar kwamen we niet uit. Dus gaan we weer naar de Franse Atlantische kust in Frankrijk. Bepaald geen straf trouwens.
Verschillende wensen
Maar goed, we kwamen er anders niet uit. Zo wilde ik graag naar Griekenland. Daar had mijn vriend geen zin in. ‘Weet je wel hoe warm het daar is?’ Je raadt het al: hij houdt niet van die bloedhitte. Kan ik mij ook wel iets bij voorstellen, dus Griekenland werd afgestreept. ‘Spanje dan? ‘ riep oudste dochter. ‘Dan moeten we twee dagen rijden’ riep jongste dochter. ‘En dan word ik nog wagenzieker.’ Want jongste dochter kan inderdaad héél slecht tegen autorijden. Zelfs één dag is al genoeg. ‘Met het vliegtuig dan? ‘ zei oudste dochter nog. Maar ook dat werd afgeschoten.
Vraag mij alleen niet naar de reden. Ben ik vergeten.
‘Kroatië ‘ riep ik nog. Daar waren we het een tijdje over eens. Totdat we ontdekten dat het wel heel lang rijden was en dat er veel wegwerkzaamheden zijn deze zomer in Duitsland. Exit Kroatië. ‘Italië?’ riep oudste dochter. Maar ook dat werd afgeschoten. Iets met bloedhitte en vervelende Italianen die niet kunnen autorijden, als ik mij goed herinner.
‘Scandinavië?’ riep mijn vriend nog hoopvol. Dat werd collectief door mij en de dochters afgeschoten. Warmte wilden we. Zuidelijke sferen, dat ook. En Scandinavië zal ongetwijfeld prachtig zijn in de zomer, maar niet als je houdt van de zuidelijke landen.
Naar Frankijk
‘Maar eigenlijk is Frankrijk ook heel leuk’, zei jongste dochter. Dat vonden wij ook. En waar kom je terecht als je geen bloedhitte wil, niet al te lang wil rijden en toch een vakantiegevoel wil hebben? Dan wordt het West-Frankrijk. Met als grote liefde de Vendée. Hebben we de afgelopen zomers trouwens ook fijne vakanties gehad. Toen mijn vriend ook nog eens een fijne accommodatie op een mooie camping vond bij het strand, waren we allemaal om.
Vooral omdat mijn vriend straks kan hardlopen en fietsen, de dochters zichzelf al weer zagen bodyboarden in de oceaan en shoppen op de leuke Franse markten. En ik? Ik verheug mij op de oesters, de wijn, het strand, de gezellige restaurantjes, de fijne markten en de mooie locaties. Naar Frankrijk. Waarom hebben we dat niet eerder bedacht?
Al gaan we in de herfstvakantie naar Gran Canaria. Maar dat is weer een andere blog. Eerst naar Frankrijk.
Geef een reactie