Afgelopen weekend mocht mijn oudste dochter afzwemmen voor C. Ze ging natuurlijk als een speer en hengelde dat diploma binnen. En opeens realiseerde ik mij aan de rand van het zwembad: we zijn zeker een jaar verlost van zwemles.
Zaterdagochtend vroeg zwemmen
Nu moet ik wel eerlijk bekennen dat vriendlief altijd de sjaak was. Ging hij eerst nog op vrijdagmiddag naar zwemles, na het behalen van diploma A lag mijn dochter wekelijks om half acht zaterdagochtend in het bad. De reden? De andere tijden kwamen zo mogelijk nóg slechter uit.
En dus ging iedere zaterdagochtend om half zeven de wekker. Ik kan je vertellen, daar krijg je niet echt een weekendgevoel van. Maar hé, alles voor de goede zaak.
Afzwemmen
En nog beter? Mijn dochter leek het zelf niet heel erg te vinden. Niet dat ze er altijd even veel zin in had, maar meestal vond ze het redelijk oké. Ook omdat er wel schot in de zaak zat; het zwemmen ging beter en beter.
Al leek het erop dat ze niet kon afzwemmen in de zomer. De reden? Er werd in juni en juli niet afgezwommen en doordat we op vakantie waren, misten we een paar beoordelingsmomenten in ‘t bad.
Maar ja, dan maar in september.
Tot de zwemjuf na haar eerste zwemles vertelde dat ze toch mee kon doen met afzwemmen eind augustus. Nou, viel dat even mee.
Snikheet zwembad
En dus zaten we afgelopen weekend aan de rand van een snikheet zwembad. Ik was weer eens zenuwachtiger dan mijn dochter. Zij bleef er relaxt onder. ‘Ik ga gewoon laten zien aan mensen wat ik al kan.’ Nou, prima benadering. Het hielp ook dat op hetzelfde tijdstip een vriendinnetje en een klasgenootje afzwommen.
Dat maakt het altijd iets gezelliger.
En ach, mijn dochter en de hele groep deed het prima. Duiken, reddingszwemmen, samengestelde rugslag, burstcrawl … Het ging allemaal prima. Een half uur later was het zwemdiploma C al in the pocket.
Verlost van zwemles
En toen besefte ik dat we verlost waren van zwemles. Even geen zwemles op zaterdagochtend, geen natte zwemkleding aan de lijn of diploma-zwemmen. We waren er verlost van.
Tenminste, voor een jaar dan. Want volgend jaar – waarschijnlijk na de zomer – mag de jongste. En dan ben ik waarschijnlijk de sjaak om haar wekelijks naar zwemles te brengen. Maar ach, dat overleef ik ook wel weer.
En zal je zien, straks wil de oudste twee keer per weer paardrijden. Gaan we misschien ooit nog eens terug verlangen naar zwemles.
Geef een reactie